ў
і
аднаво́кі — прыметнік аднаво́р'е — назоўнік
канцэпт

аднавор

гэта
«сеяць у аднавор»

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова аднавор
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 аднаво́р

мн.  аднаво́ры
Родны
каго? чаго?		 аднаво́ру

мн.  аднаво́раў
Давальны
каму? чаму?		 аднаво́ру

мн.  аднаво́рам
Вінавальны
каго? што?		 аднаво́р

мн.  аднаво́ры
Творны
кім? чым?		 аднаво́рам

мн.  аднаво́рамі
Месны
у кім? у чым?		 аднаво́ры

мн.  аднаво́рах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Я не я і хата не мая.
А мне да таго ні спераду, ні ззаду.
Гэта мне ані баліць, ані свярбіць.


— Падымі мяне па-над зямлёю, падымі мяне ў светлы абшар!
— Паважаны, выйдзіце з ліфта, гэта апошні паверх.


adnavor — беларуская лацінка

Слова аднавор (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік аднавор — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове аднавор'е + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› аднаві́цца (9)

(6) згаво́р ‹

› аднаві́ць (8)

(6) угаво́р ‹

› аднаво́кі (8)

(8) прыгаво́р ‹

› аднаво́р'е (9)

(5) фаво́р ‹

› аднаво́сева (10)

(4) дво́р ‹

› аднаво́севы (10)

(6) надво́р ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

няма ніякіх людзей