ў
і
дыягнасты́чны — прыметнік дыягно́стык — назоўнік
канцэпт

дыягност

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дыягност
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дыягно́ст

мн.  дыягно́сты
Родны
каго? чаго?
дыягно́ста

мн.  дыягно́стаў
Давальны
каму? чаму?
дыягно́сту

мн.  дыягно́стам
Вінавальны
каго? што?
дыягно́ста

мн.  дыягно́стаў
Творны
кім? чым?
дыягно́стам

мн.  дыягно́стамі
Месны
у кім? у чым?
дыягно́сце

мн.  дыягно́стах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

несці сябе (высока) — трымаць сябе ганарліва

Які ён гога! які дока!
Як ён сябе нясе высока!
(Якуб Колас)

— Сонейка, зрабі мне яечню, калі ласка.
— Аб’юзер!


dyjahnost — беларуская лацінка

Слова дыягност (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дыягност — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дыягностык + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дыягнастава́ць (13)

(9) йапагно́ст

дыягнасты́чна (12)

(9) фалігно́ст

дыягнасты́чны (12)

(9) білігно́ст

дыягно́стык (10)

(4) по́ст

дыягно́стыка (11)

(4) по́ст

дыягра́ма (8)

(10) кантрапо́ст


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

не ўспрымаю як чалавека