назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дыямін
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дыямі́н мн. — |
Родны каго? чаго? |
дыямі́ну мн. — |
Давальны каму? чаму? |
дыямі́ну мн. — |
Вінавальны каго? што? |
дыямі́н мн. — |
Творны кім? чым? |
дыямі́нам мн. — |
Месны у кім? у чым? |
дыямі́не мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
бэ́сціць / збэ́сціць
1. Лаяць, зневажаць, ганьбіць. Бэсціць суседа.
2. Брудзіць, псаваць, неакуратным карыстаннем даводзіць да непрыгоднасці (пра вопратку). Бэсціць сукенку.
Горадня — места з Магдэбургскім правам ад 1391 г. На працягу XIV—XVIII стст. горад спрачаўся з Вільняй па багацці і прыгажосці і лічыўся другой сталіцай Вялікага Княства Літоўскага. У Рэчы Паспалітай быў назначаны месцам генеральных соймаў, на якіх абмяркоўваліся пытанні знешняй і ўнутранай палітыкі. У канцы XVIII ст. у Горадні заснавана друкарня, якая выдавала кнігі на беларускай мове.
dyjamin — беларуская лацінка
Слова дыямін (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дыямін — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дыянетык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дыяметра́льна (12)
(8) ве́дзьмін ‹
› дыяметра́льнасць (15)
(9) дуралюмі́н ‹
› дыяметра́льны (12)
(18) сульфален-меглюмін ‹
› дыяне́тык (8)
(18) гексаметылендыямін ‹
› дыяне́тыка (9)
(9) кардыямі́н ‹
› дыянеты́чны (10)
(4) а́нін ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.