назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
нескланяльны
праскланяць слова дэкальтэ
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дэкальтэ́ мн. дэкальтэ́ |
| Родны каго? чаго? |
дэкальтэ́ мн. дэкальтэ́ |
| Давальны каму? чаму? |
дэкальтэ́ мн. дэкальтэ́ |
| Вінавальны каго? што? |
дэкальтэ́ мн. дэкальтэ́ |
| Творны кім? чым? |
дэкальтэ́ мн. дэкальтэ́ |
| Месны у кім? у чым? |
дэкальтэ́ мн. дэкальтэ́ |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
мянці́ць — што, чым і без дапаўнення — гаварыць многа і без толку, гаварыць бязглуздзіцу; трапацца, лапатаць
мянта́шка — пра таго, хто многа і без толку гаворыць; трапло (пераноснае значэнне)
я люблю каву, калі гэта піва
dekaĺte — беларуская лацінка
Слова дэкальтэ (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дэкальтэ — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дэкальцынацыя + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дэкальтава́цца (13)
(5) фо́ртэ ‹
› дэкальтава́ць (12)
(5) фо́ртэ ‹
› дэкальтава́ць (12)
(9) аквафо́ртэ ‹
› дэкальцынава́ны (14)
(7) Папеэ́тэ ‹
› дэкальцынава́ны (14)
(9) Альбасэ́тэ ‹
› дэкальцынава́ны (14)
(5) фуэтэ́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.