ў
і
дэкальтава́ць — дзеяслоў дэкальцынава́ны — прыметнік
канцэпт

дэкальтэ

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
нескланяльны

праскланяць слова дэкальтэ
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дэкальтэ́

мн.  дэкальтэ́
Родны
каго? чаго?
дэкальтэ́

мн.  дэкальтэ́
Давальны
каму? чаму?
дэкальтэ́

мн.  дэкальтэ́
Вінавальны
каго? што?
дэкальтэ́

мн.  дэкальтэ́
Творны
кім? чым?
дэкальтэ́

мн.  дэкальтэ́
Месны
у кім? у чым?
дэкальтэ́

мн.  дэкальтэ́
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

мянці́ць — што, чым і без дапаўнення — гаварыць многа і без толку, гаварыць бязглуздзіцу; трапацца, лапатаць
мянта́шка — пра таго, хто многа і без толку гаворыць; трапло (пераноснае значэнне)

Языкі быццам з прывязі пазрываліся і мянцілі немаведама што. (Сабаленка)

я люблю каву, калі гэта піва


dekaĺte — беларуская лацінка

Слова дэкальтэ (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дэкальтэ — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дэкальцынацыя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дэкальтава́цца (13)

(5) фо́ртэ

дэкальтава́ць (12)

(5) фо́ртэ

дэкальтава́ць (12)

(9) аквафо́ртэ

дэкальцынава́ны (14)

(7) Папеэ́тэ

дэкальцынава́ны (14)

(9) Альбасэ́тэ

дэкальцынава́ны (14)

(5) фуэтэ́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Што зноў здарылася?