назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дэкаціроўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дэкаціро́ўка мн. дэкаціро́ўкі |
Родны каго? чаго? |
дэкаціро́ўкі мн. дэкаціро́вак |
Давальны каму? чаму? |
дэкаціро́ўцы мн. дэкаціро́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
дэкаціро́ўку мн. дэкаціро́ўкі |
Творны кім? чым? |
дэкаціро́ўкай, дэкаціро́ўкаю мн. дэкаціро́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
дэкаціро́ўцы мн. дэкаціро́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Ад ляноты чакай бядоты.
Праца гадуе, а гультайства марнуе.
Дзе шчырая праца, там густа, а дзе лянота — пуста.
— Ты абяцаў ажаніцца са мной гэтым летам...
— Давай будзем шчырымі: хіба гэта лета?!
dekaciroŭka — беларуская лацінка
Слова дэкаціроўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дэкаціроўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дэкаціроўшчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дэкаці́раваць (12)
(7) ціро́ўка ‹
› дэкаці́раваць (12)
(9) ваціро́ўка ‹
› дэкаціро́вачны (13)
(9) каціро́ўка ‹
› дэкаціро́ўшчык (13)
(11) балаціро́ўка ‹
› дэкаціро́ўшчыца (14)
(15) перабалаціро́ўка ‹
› дэка́эдр (7)
(9) маціро́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Орша