назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дэкурыён
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дэкурыё́н мн. дэкурыё́ны |
Родны каго? чаго? |
дэкурыё́на мн. дэкурыё́наў |
Давальны каму? чаму? |
дэкурыё́ну мн. дэкурыё́нам |
Вінавальны каго? што? |
дэкурыё́на мн. дэкурыё́наў |
Творны кім? чым? |
дэкурыё́нам мн. дэкурыё́намі |
Месны у кім? у чым? |
дэкурыё́не мн. дэкурыё́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Размоў многа, а справы не відаць.
— Я вырашыла часцей казаць НЕ!
— Віно будзеш?
— А чаму б і НЕ?!
dekuryjon — беларуская лацінка
Слова дэкурыён (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дэкурыён — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дэлабіялізацыя + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дэкстры́навы (11)
(9) амфітрыё́н ‹
› дэкстрыніза́цыя (14)
(10) аркестрыё́н ‹
› дэкуве́р (7)
(8) гістрыё́н ‹
› дэлабіялізава́ны (15)
(9) цэнтурыё́н ‹
› дэлабіялізава́ны (15)
(10) псалтэрыё́н ‹
› дэлабіялізава́ны (15)
(9) містэрыё́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.