Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?
міма,
1. прыслоўе Не спыняючыся, не затрымліваючыся каля чаго-н. Ісці міма. Пранесціся міма. ▪ [Чалавек] прайшоў міма. ← Міхась Лынькоў. [Зелянюк:] — Ішлі міма, убачылі святло і зайшлі. ← Міхась Зарэцкі. Зялёная дрызіна з дзвюма пустымі платформамі наперадзе пранеслася міма. ← Мікола Корзун. // Не ў тым напрамку, куды было патрэбна. Кінуць міма. Стрэліць міма. ▪ Удар быў сапраўды з грукатам, але міма. ← Іван Шамякін. // Блізка, побач. Міма працякала рэчка. Міма ішла дарога. ▪ Хутка.. [дзікі] параўняліся з нашай засадай, прайшлі міма і з шумам, трэскам і рохканнем зніклі недалёка ад нас у лясным гушчары. ← Віталі Вольскі.
2. прыназоўнік з Родны склон. Спалучэнне з прыназ. «міма» выражае прасторавыя адносіны: указвае на прадмет, асобу, мінаючы якія, не спыняючыся, не затрымліваючыся каля якіх адбываецца рух. Хлопчык прабег міма весніц. ▪ Абодва [Раман Раманавіч і яго напарнік] пачалі страляць па машыне, якая праскочыла міма іх, абдаўшы пылам. ← Уладзімір Паўлаў. // пераноснае значэнне Не затрымліваючы ўвагі на якой-н. асобе, з'яве, факце. [Арэшкін:] — Гэта... хуліганскі ўчынак... Абраза настаўніка, класа. І мы не можам прайсці міма такога факта... ← Іван Шамякін. // Не ў тым напрамку, аднак блізка каля чаго-н. Страляць міма цэлі. Ліць міма шклянкі. ▪ Загурскі глядзеў у парог, міма маці. ← Алесь Асіпенка. // Побліз, побач з кім-, чым-н. Луг гэты цягнуўся міма Дубровы, міма палёў да вялікіх лясных абшараў. ← Георгій Шчарбатаў.
•••
Ісці міма рук гл. ісці.
Прапусціць міма вушэй гл. прапусціць.