назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дэферэнт
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дэферэ́нт мн. дэферэ́нты |
Родны каго? чаго? |
дэферэ́нта мн. дэферэ́нтаў |
Давальны каму? чаму? |
дэферэ́нту мн. дэферэ́нтам |
Вінавальны каго? што? |
дэферэ́нт мн. дэферэ́нты |
Творны кім? чым? |
дэферэ́нтам мн. дэферэ́нтамі |
Месны у кім? у чым? |
дэферэ́нце мн. дэферэ́нтах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто позна прыязджае, той косці абгрызае.
— Тата, чаму гэтыя людзі называюць цябе расістам?
— Гэта не людзі, сынку.
defierent — беларуская лацінка
Слова дэферэнт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дэферэнт — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дэфібратар + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дэфензі́ўны (10)
(11) контакарэ́нт ‹
› дэфензі́ўшчык (12)
(7) аферэ́нт ‹
› дэферыза́цыя (11)
(8) дыферэ́нт ‹
› дэфібрава́ны (11)
(8) рэферэ́нт ‹
› дэфібрава́ны (11)
(17) сакрата́р-рэферэ́нт ‹
› дэфібрава́ны (11)
(13) прэс-рэферэ́нт ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
анягож, аняж — вядома (ж), а як жа, так // няўжо