назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова езуітка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
езуі́тка мн. езуі́ткі |
| Родны каго? чаго? |
езуі́ткі мн. езуі́так |
| Давальны каму? чаму? |
езуі́тцы мн. езуі́ткам |
| Вінавальны каго? што? |
езуі́тку мн. езуі́так |
| Творны кім? чым? |
езуі́ткай, езуі́ткаю мн. езуі́ткамі |
| Месны у кім? у чым? |
езуі́тцы мн. езуі́тках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
на Гарадзеншчыне казалі:
філюта ‘залішне свавольны, гарэзлівы, лоўкі, шустры’ (польск. filut ‘свавольнік, круцель, гарэза, прайдзісвет’)
Пажарнікі паабедалі і неадкладна выехалі.
jezuitka — беларуская лацінка
Слова езуітка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік езуітка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове езуітызм + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› е́здка (5)
(5) сі́тка ‹
› езжалы (6)
(7) гусі́тка ‹
› езуі́т (5)
(8) адэсі́тка ‹
› езуі́тнічаць (11)
(9) вішнуі́тка ‹
› езуіты́зм (8)
(8) неафі́тка ‹
› езуі́цкі (7)
(6) шыі́тка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Рукавічка.