назоўнік
субстантываваны множналікавы
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення
праскланяць слова жалабабрухія
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
—
м. — н. — мн. жалабабру́хія |
Родны каго? чаго? |
ж.
—
м. — н. — мн. жалабабру́хіх |
Давальны каму? чаму? |
ж.
—
м. — н. — мн. жалабабру́хім |
Вінавальны каго? што? |
ж.
—
м. — н. — мн. жалабабру́хіх |
Творны кім? чым? |
ж.
—
м. — н. — мн. жалабабру́хімі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
—
м. — н. — мн. жалабабру́хіх |
скарбніца
Жураўлі прыляцелі, дзеўкі ашалелі.
зноў прыйшла вясна, а з ёю — і каханне— Мы можам напісаць на помніку «Каб вы спруцянелі, чаго толькі на Радаўніцу прыходзіце?!»
— Слушай, может в другую ритуальную службу обратимся?
— Не, ну... калі не падабаецца, то можна так: «Сканаў і ў госці запрашаў».
— Пойдем отсюда.
— Стойце! «Да Абрагама на піва паехаў».
žalababruchija — беларуская лацінка
Слова жалабабрухія (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік жалабабрухія — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове жалабок + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› жа́ктаўскі (9)
(9) тэтра́рхія ‹
› жа́ла (4)
(7) дыа́рхія ‹
› жалабабру́хі (11)
(10) патрыя́рхія ‹
› жалабава́ты (10)
(6) стыхі́я ‹
› жалаба́ты (8)
(7) петэ́хія ‹
› жалаба́ціцца (11)
(5) Чэ́хія ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.