назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова адорвень
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
адо́рвень мн. адо́рвені |
Родны каго? чаго? |
адо́рвеня мн. адо́рвеняў |
Давальны каму? чаму? |
адо́рвеню мн. адо́рвеням |
Вінавальны каго? што? |
адо́рвень мн. адо́рвені |
Творны кім? чым? |
адо́рвенем мн. адо́рвенямі |
Месны у кім? у чым? |
адо́рвені мн. адо́рвенях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не плюй у крыніцу: прыдзеш па вадзіцу.
Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)— Хоць бы раз паклікала мяне з сабой адпачыць.
— Я не адпачываю з жанатымі.
— Я ж твой муж.
— Ніякіх вы́няткаў!
adorvień — беларуская лацінка
Слова адорвень (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік адорвень — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове адпаведнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› адо́рванне (9)
(11) падузро́вень ‹
› адо́рвацца (9)
(13) макраўзро́вень ‹
› адо́рваць (8)
(7) уро́вень ‹
› адп'я́нстваваць (14)
(7) чэ́рвень ‹
› адпаве́дна (9)
(7) Чэ́рвень ‹
› адпаве́дна (9)
(9) про́шывень ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.