ў
і
забабо́нна — прыслоўе забабо́ннік — назоўнік
канцэпт

забабоннасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова забабоннасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
забабо́ннасць

мн.  забабо́ннасці
Родны
каго? чаго?
забабо́ннасці

мн.  забабо́ннасцяў, забабо́ннасцей
Давальны
каму? чаму?
забабо́ннасці

мн.  забабо́ннасцям
Вінавальны
каго? што?
забабо́ннасць

мн.  забабо́ннасці
Творны
кім? чым?
забабо́ннасцю

мн.  забабо́ннасцямі
Месны
у кім? у чым?
забабо́ннасці

мн.  забабо́ннасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не гадуючы малога, не будзеш мець і вялікае.


Я ні разу не сказаў дзякуй тым, хто казаў «ты мне яшчэ дзякуй скажаш».


zababonnasć — беларуская лацінка

Слова забабоннасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік забабоннасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове забабоннік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


забабо́нлівасць (14)

(10) ісціннасць

забабо́нлівы (11)

(10) руці́ннасць

забабо́нна (9)

(11) дзяці́ннасць

забабо́ннік (10)

(11) разго́ннасць

забабо́нніца (11)

(11) бяздо́ннасць

забабо́нны (9)

(14) беспардо́ннасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

зоркі з маладымі сабой