ў
і
абгаво́рнік — назоўнік абгаво́ршчык — назоўнік
канцэпт

абгаворніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова абгаворніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
абгаво́рніца

мн.  абгаво́рніцы
Родны
каго? чаго?
абгаво́рніцы

мн.  абгаво́рніц
Давальны
каму? чаму?
абгаво́рніцы

мн.  абгаво́рніцам
Вінавальны
каго? што?
абгаво́рніцу

мн.  абгаво́рніц
Творны
кім? чым?
абгаво́рніцай, абгаво́рніцаю

мн.  абгаво́рніцамі
Месны
у кім? у чым?
абгаво́рніцы

мн.  абгаво́рніцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І на вяроўцы (ланцугом) не зацягнеш каго — пра таго, хто рашуча адмаўляецца ісці куды-н., рабіць што-н.


Айцішнікі ёлку не ставяць, а пераўсталёўваюць.


abhavornica — беларуская лацінка

Слова абгаворніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік абгаворніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове абгаворшчык + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


абгаво́рваць (11)

(9) пабо́рніца

абгаво́рлівы (11)

(10) спабо́рніца

абгаво́рнік (10)

(11) дагаво́рніца

абгаво́ршчык (11)

(16) першакатэго́рніца

абгаво́ршчыца (12)

(9) дазо́рніца

абгада́ць (8)

(10) прызо́рніца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

эвалюцыя