ў
і
забудо́ўваць — дзеяслоў забудо́ўшчык — назоўнік
канцэпт

забудоўля

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова забудоўля
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
забудо́ўля

мн.  забудо́ўлі
Родны
каго? чаго?
забудо́ўлі

мн.  забудо́ўляў
Давальны
каму? чаму?
забудо́ўлі

мн.  забудо́ўлям
Вінавальны
каго? што?
забудо́ўлю

мн.  забудо́ўлі
Творны
кім? чым?
забудо́ўляй, забудо́ўляю

мн.  забудо́ўлямі
Месны
у кім? у чым?
забудо́ўлі

мн.  забудо́ўлях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І ціхая цішыня гром прыносіць.


Пяць стадый прыняцця ў беларусаў:
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.


zabudoŭlia — беларуская лацінка

Слова забудоўля (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік забудоўля — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове забудоўшчык + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


забудо́ўванне (12)

(9) галадо́ўля

забудо́ўвацца (12)

(7) будо́ўля

забудо́ўваць (11)

(11) новабудо́ўля

забудо́ўшчык (11)

(5) ло́ўля

забудо́ўшчыца (12)

(7) Наро́ўля

забуза́нены (10)

(5) ва́фля


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

слесар