ў
і
зада́ча — назоўнік зада́чнік — назоўнік
канцэпт

задачка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова задачка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
зада́чка

мн.  зада́чкі
Родны
каго? чаго?
зада́чкі

мн.  зада́чак
Давальны
каму? чаму?
зада́чцы

мн.  зада́чкам
Вінавальны
каго? што?
зада́чку

мн.  зада́чкі
Творны
кім? чым?
зада́чкай, зада́чкаю

мн.  зада́чкамі
Месны
у кім? у чым?
зада́чцы

мн.  зада́чках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Як была я дзевачкаю, ка мне хадзілі з гарэлачкаю; а як стала маладзіцаю, не сталі хадзіць і з вадзіцаю.


Жыхары Балі націск ставяць на і.

Запомні, а то забудзеш.

zadačka — беларуская лацінка

Слова задачка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік задачка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове задачнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


зада́цца (7)

(5) да́чка

зада́ць (6)

(9) зага́дачка

зада́ча (6)

(8) я́гадачка

зада́чнік (8)

(7) ка́дачка

зада́чны (7)

(8) ала́дачка

задваі́цца (9)

(8) кла́дачка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чужы чысціць зубы