ў
і
адраўне́лы — прыметнік адраўне́ць — дзеяслоў
канцэпт

адраўненне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова адраўненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 адраўне́нне

мн.  адраўне́нні
Родны
каго? чаго?		 адраўне́ння

мн.  адраўне́нняў
Давальны
каму? чаму?		 адраўне́нню

мн.  адраўне́нням
Вінавальны
каго? што?		 адраўне́нне

мн.  адраўне́нні
Творны
кім? чым?		 адраўне́ннем

мн.  адраўне́ннямі
Месны
у кім? у чым?		 адраўне́нні

мн.  адраўне́ннях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

гандэ́лак — закусачная

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы

Вялікія розумы абмяркоўваюць ідэі, сярэднія розумы абмяркоўваюць падзеі, маленькія розумы абмяркоўваюць людзей.

Элеанора Рузвельт

adraŭniennie — беларуская лацінка

Слова адраўненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік адраўненне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове адрахленне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› адрато́ўвацца (12)

(9) спаўне́нне ‹

› адрато́ўваць (11)

(10) выпаўне́нне ‹

› адраўне́лы (9)

(8) раўне́нне ‹

› адраўне́ць (9)

(9) ураўне́нне ‹

› адрахле́лы (9)

(10) дапэ́ўненне ‹

› адрахле́нне (10)

(10) запэ́ўненне ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

прыгожая ўсмешка