ў
і
заплано́ўка — назоўнік запла́тны — прыметнік
канцэпт

заплата

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова заплата
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
запла́та

мн.  запла́ты
Родны
каго? чаго?
запла́ты

мн.  запла́т
Давальны
каму? чаму?
запла́це

мн.  запла́там
Вінавальны
каго? што?
запла́ту

мн.  запла́ты
Творны
кім? чым?
запла́тай, запла́таю

мн.  запла́тамі
Месны
у кім? у чым?
запла́це

мн.  запла́тах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

за вушка ды на сонейка

выкрыць, прыцягнуць да адказнасці каго-н.

Навошта пісаць «у гэтым слове вы зрабілі памылку», калі ў адказ атрымаеце «табе прасілі штосці пісаць мне?»
Лепш адразу напісаць «каб ты здохла, псяюха».


zaplata — беларуская лацінка

Слова заплата (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік заплата — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове заплескванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


запланава́ць (11)

(10) прадаплата

заплане́тны (10)

(9) недапла́та

заплано́ўка (10)

(8) неапла́та

запла́тны (8)

(10) гермапла́та

запла́ўлены (10)

(9) перапла́та

запла́ўлены (10)

(8) прапла́та


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

таннейшая