ў
і
запо́р — назоўнік запо́раты — прыметнік
канцэпт

запор

гэта
— прыстасаванне

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова запор
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
запо́р

мн.  запо́ры
Родны
каго? чаго?
запо́ра

мн.  запо́раў
Давальны
каму? чаму?
запо́ру

мн.  запо́рам
Вінавальны
каго? што?
запо́р

мн.  запо́ры
Творны
кім? чым?
запо́рам

мн.  запо́рамі
Месны
у кім? у чым?
запо́ры

мн.  запо́рах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Будзе і на нашай вуліцы свята.

Прымаўка.

— Айці-краіна.
— Вы так дзіўна вымаўляеце слова «агра».


zapor — беларуская лацінка

Слова запор (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік запор — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове запорына + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


запо́мніцца (10)

(7) кахіно́р

запо́мніць (9)

(4) кно́р

запо́на (6)

(10) туальдэно́р

запо́раты (8)

(5) напо́р

запо́раты (8)

(5) тапо́р

запо́рвацца (10)

(9) бластапо́р


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ходзяць чуткі

карціна «Ходзяць чуткі»
мастак: Нейрасетка