ў
і
засве́дчаны — дзеепрыметнік засве́дчвацца — дзеяслоў
канцэпт

засведчванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова засведчванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
засве́дчванне

мн.  засве́дчванні
Родны
каго? чаго?
засве́дчвання

мн.  засве́дчванняў
Давальны
каму? чаму?
засве́дчванню

мн.  засве́дчванням
Вінавальны
каго? што?
засве́дчванне

мн.  засве́дчванні
Творны
кім? чым?
засве́дчваннем

мн.  засве́дчваннямі
Месны
у кім? у чым?
засве́дчванні

мн.  засве́дчваннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто бліжэй да міскі, той і чэрпае.


— Памятаеш, ты ўчора купіў бульбу? Пасля працы купі бульбу.
— А што з ёй здарылася? Яна сапсавалася?
— Не, яна буракі.


zasviedčvannie — беларуская лацінка

Слова засведчванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік засведчванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове засветка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


засве́дчанне (11)

(12) растра́чванне

засве́дчаны (10)

(14) праманта́чванне

засве́дчаны (10)

(13) выманта́чванне

засве́дчвацца (12)

(13) прысабе́чванне

засве́дчваць (11)

(13) увекаве́чванне

засведчыцца (11)

(13) ачалаве́чванне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

мяса па-французску

анягож, аняж — вядома (ж), а як жа, так // няўжо