ў
і
зацвярджа́льнік — назоўнік зацвярджа́льны — прыметнік
канцэпт

зацвярджальнік

гэта
— асоба - той, хто зацвярджае што-небудзь; сродак для зацвердзявання

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова зацвярджальнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
зацвярджа́льнік

мн.  зацвярджа́льнікі
Родны
каго? чаго?
зацвярджа́льніку

мн.  зацвярджа́льнікаў
Давальны
каму? чаму?
зацвярджа́льніку

мн.  зацвярджа́льнікам
Вінавальны
каго? што?
зацвярджа́льнік

мн.  зацвярджа́льнікі
Творны
кім? чым?
зацвярджа́льнікам

мн.  зацвярджа́льнікамі
Месны
у кім? у чым?
зацвярджа́льніку

мн.  зацвярджа́льніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Выхваляўся пустак, ды не зрабіў ніяк.


Чым больш новых рэчаў ты робіш і бачыш, новых месцаў наведваеш і новых людзей сустракаеш, тым больш павольна і насычана будзеш адчуваць плынь часу. Таму ідзі і зрабі што-небудзь крутое, што-небудзь дзіўнае, нешта новае!


zacviardžaĺnik — беларуская лацінка

Слова зацвярджальнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік зацвярджальнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове зацвярджэнне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


зацвяліцца (10)

(11) асаджа́льнік

зацвялі́ць (9)

(12) насаджа́льнік

зацвярджа́льна (13)

(13) ацвярджа́льнік

зацвярджа́льны (13)

(11) абуджа́льнік

зацвярджа́цца (12)

(12) пабуджа́льнік

зацвярджа́ць (11)

(12) пабуджа́льнік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Джон Конар назірае