зашкарупласць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова зашкарупласць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	зашкару́пласць мн. зашкару́пласці
Родны каго? чаго?	зашкару́пласці мн. зашкару́пласцяў, зашкару́пласцей
Давальны каму? чаму?	зашкару́пласці мн. зашкару́пласцям
Вінавальны каго? што?	зашкару́пласць мн. зашкару́пласці
Творны кім? чым?	зашкару́пласцю мн. зашкару́пласцямі
Месны у кім? у чым?	зашкару́пласці мн. зашкару́пласцях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто пытае, той не блудзіць, хто шукае, той знаходзіць.
Не шукаючы, не знойдзеш = Шукай, дык знойдзеш.
Пашукай, як трэба, і знойдзеш, што трэба.

Такое ўражанне, што 80 % беларускіх прыказак — пра беды, бядоту, галечу, галоту, нястачы, нядолю, слёзы, енк, адчай, пакуты, мукі, мучэнні, гора, гараванне, боль, смутак, няшчасце, гаротны лёс.

У капца́ няма канца.

zaškaruplasć — беларуская лацінка

Слова зашкарупласць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: