назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова звіненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
звіне́нне мн. звіне́нні |
Родны каго? чаго? |
звіне́ння мн. звіне́нняў |
Давальны каму? чаму? |
звіне́нню мн. звіне́нням |
Вінавальны каго? што? |
звіне́нне мн. звіне́нні |
Творны кім? чым? |
звіне́ннем мн. звіне́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
звіне́нні мн. звіне́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хоць за казла, абы замуж пайшла.
не рабіце такКожны народ мае хаця б адзін геніяльны твор, і гэты твор — мова.
Алесь Разанаўzviniennie — беларуская лацінка
Слова звіненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік звіненне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове звірутнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› звінава́чваць (12)
(9) увя́зненне ‹
› звіна́цца (8)
(10) жалязне́нне ‹
› звіна́ць (7)
(11) ажалязне́нне ‹
› зві́нены (7)
(10) развіне́нне ‹
› зві́нены (7)
(9) загіне́нне ‹
› звіне́ць (7)
(8) згіне́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Рукавічка.