ў
і
звіна́ць — дзеяслоў зві́нены — прыметнік
канцэпт

звіненне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова звіненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
звіне́нне

мн.  звіне́нні
Родны
каго? чаго?
звіне́ння

мн.  звіне́нняў
Давальны
каму? чаму?
звіне́нню

мн.  звіне́нням
Вінавальны
каго? што?
звіне́нне

мн.  звіне́нні
Творны
кім? чым?
звіне́ннем

мн.  звіне́ннямі
Месны
у кім? у чым?
звіне́нні

мн.  звіне́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хоць за казла, абы замуж пайшла.

не рабіце так

Кожны народ мае хаця б адзін геніяльны твор, і гэты твор — мова.

Алесь Разанаў

zviniennie — беларуская лацінка

Слова звіненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік звіненне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове звірутнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


звінава́чваць (12)

(9) увя́зненне

звіна́цца (8)

(10) жалязне́нне

звіна́ць (7)

(11) ажалязне́нне

зві́нены (7)

(10) развіне́нне

зві́нены (7)

(9) загіне́нне

звіне́ць (7)

(8) згіне́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

рукавіца

Рукавічка.