ў
і
абго́рнуты — дзеепрыметнік абго́ртачны — прыметнік
канцэпт

абгортачка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова абгортачка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
абго́ртачка

мн.  абго́ртачкі
Родны
каго? чаго?
абго́ртачкі

мн.  абго́ртачак
Давальны
каму? чаму?
абго́ртачцы

мн.  абго́ртачкам
Вінавальны
каго? што?
абго́ртачку

мн.  абго́ртачкі
Творны
кім? чым?
абго́ртачкай, абго́ртачкаю

мн.  абго́ртачкамі
Месны
у кім? у чым?
абго́ртачцы

мн.  абго́ртачках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Тады дурань разумнейшы за разумнага, як маўчыць.


Да твайго берага то гаўно, то шчэпкі.

(пра асабістае жыццё)

abhortačka — беларуская лацінка

Слова абгортачка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік абгортачка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове абгортванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


абго́рнены (9)

(9) сме́ртачка

абго́рнуты (9)

(10) адвё́ртачка

абго́рнуты (9)

(9) сці́ртачка

абго́ртачны (10)

(8) фо́ртачка

абго́ртвальны (12)

(8) ку́ртачка

абго́ртванне (11)

(9) чвэ́ртачка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

перад сном