назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова здоба
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
здо́ба мн. здо́бы |
Родны каго? чаго? |
здо́бы мн. здо́б |
Давальны каму? чаму? |
здо́бе мн. здо́бам |
Вінавальны каго? што? |
здо́бу мн. здо́бы |
Творны кім? чым? |
здо́бай, здо́баю мн. здо́бамі |
Месны у кім? у чым? |
здо́бе мн. здо́бах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
збаёдаць
// Згубіць, невядома дзе падзець.
// Загубіць, знішчыць.
// Марна патраціць (змарнаваць), перавесці.
Стаю на кухні, гатую. Падыходзіць сын і кажа: «Тат, калі я буду працаваць, я буду табе і прадукты купляць, і камуналку аплачваць!» Я аж праслязіўся. Яму 29 гадоў.
zdoba — беларуская лацінка
Слова здоба (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік здоба — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове здобыч + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› здлу́баны (8)
(7) спадо́ба ‹
› здлу́баны (8)
(7) упадо́ба ‹
› здлу́баць (8)
(6) хадо́ба ‹
› здо́біць (7)
(6) аздо́ба ‹
› здо́бны (6)
(9) прыаздо́ба ‹
› здо́брывацца (11)
(7) калдо́ба ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.