назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова зношанасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
зно́шанасць мн. зно́шанасці |
Родны каго? чаго? |
зно́шанасці мн. зно́шанасцяў, зно́шанасцей |
Давальны каму? чаму? |
зно́шанасці мн. зно́шанасцям |
Вінавальны каго? што? |
зно́шанасць мн. зно́шанасці |
Творны кім? чым? |
зно́шанасцю мн. зно́шанасцямі |
Месны у кім? у чым? |
зно́шанасці мн. зно́шанасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Часам шэпчуць — далёка чуюць, а крычаць — не чуюць.
— Твая колішняя выклала фотку два дні назад, бачыў?
— Ой, ды мне пляваць.
— У яе там трыста падабаек.
— Трыста сем.
znošanasć — беларуская лацінка
Слова зношанасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зношанасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зношвальнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зноўабра́ны (10)
(11) зано́шанасць ‹
› зно́ўкі (6)
(13) малано́шанасць ‹
› зно́ўку (6)
(11) пано́шанасць ‹
› зно́шаны (7)
(13) апусто́шанасць ‹
› зно́шаны (7)
(13) спусто́шанасць ‹
› зно́шаны (7)
(14) недаве́ршанасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.