назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова зруб
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
зру́б мн. зру́бы |
Родны каго? чаго? |
зру́ба мн. зру́баў |
Давальны каму? чаму? |
зру́бу мн. зру́бам |
Вінавальны каго? што? |
зру́б мн. зру́бы |
Творны кім? чым? |
зру́бам мн. зру́бамі |
Месны у кім? у чым? |
зру́бе мн. зру́бах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
фацэтны — камічны, забаўны
фацэт — камічны, забаўны чалавек // нехта малазнаёмы; хто-н.
— Добры дзень. У мяне не працуе WiFi роўтар.
— А якія лямпачкі гараць?
— На кухні і ў спальні.
— Ясна. Нічога не чапайце. Наш спецыяліст хутка прыедзе.
zrub — беларуская лацінка
Слова зруб (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зруб — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зрубік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зро́шчванне (10)
(8) вершаруб ‹
› зро́шчвацца (10)
(6) падру́б ‹
› зро́шчваць (9)
(6) во́друб ‹
› зру́бавы (7)
(6) разру́б ‹
› зру́бік (6)
(5) по́руб ‹
› зрубі́ць (7)
(5) стру́б ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.