назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова зубчатка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
зубча́тка мн. зубча́ткі |
Родны каго? чаго? |
зубча́ткі мн. зубча́так |
Давальны каму? чаму? |
зубча́тцы мн. зубча́ткам |
Вінавальны каго? што? |
зубча́тку мн. зубча́ткі |
Творны кім? чым? |
зубча́ткай, зубча́ткаю мн. зубча́ткамі |
Месны у кім? у чым? |
зубча́тцы мн. зубча́тках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не хваліся сеўшы, а хваліся з'еўшы.
ВКЛ: ад мора да мора.
СССР: ад мору да мору.
zubčatka — беларуская лацінка
Слова зубчатка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зубчатка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зубчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зубчастадзю́бы (13)
(11) двана́ццатка ‹
› зубча́стасць (11)
(11) сямна́ццатка ‹
› зубча́сты (8)
(9) трыцца́тка ‹
› зубча́ты (7)
(9) трубча́тка ‹
› зу́бчык (6)
(8) Камча́тка ‹
› зудзе́нне (8)
(9) свінча́тка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.