ў
і
зубча́сты — прыметнік зубча́ты — прыметнік
канцэпт

зубчатка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова зубчатка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
зубча́тка

мн.  зубча́ткі
Родны
каго? чаго?
зубча́ткі

мн.  зубча́так
Давальны
каму? чаму?
зубча́тцы

мн.  зубча́ткам
Вінавальны
каго? што?
зубча́тку

мн.  зубча́ткі
Творны
кім? чым?
зубча́ткай, зубча́ткаю

мн.  зубча́ткамі
Месны
у кім? у чым?
зубча́тцы

мн.  зубча́тках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не хваліся сеўшы, а хваліся з'еўшы.


ВКЛ: ад мора да мора.
СССР: ад мору да мору.


zubčatka — беларуская лацінка

Слова зубчатка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік зубчатка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове зубчык + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


зубчастадзю́бы (13)

(11) двана́ццатка

зубча́стасць (11)

(11) сямна́ццатка

зубча́сты (8)

(9) трыцца́тка

зубча́ты (7)

(9) трубча́тка

зу́бчык (6)

(8) Камча́тка

зудзе́нне (8)

(9) свінча́тка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

перад сном