назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова імператыў
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
імператы́ў мн. імператы́вы |
Родны каго? чаго? |
імператы́ва мн. імператы́ваў |
Давальны каму? чаму? |
імператы́ву мн. імператы́вам |
Вінавальны каго? што? |
імператы́ў мн. імператы́вы |
Творны кім? чым? |
імператы́вам мн. імператы́вамі |
Месны у кім? у чым? |
імператы́ве мн. імператы́вах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Без мазаля на руках не будзе хлеба ў зубах.
— Памятаеш, ты ўчора купіў бульбу? Пасля працы купі бульбу.
— А што з ёй здарылася? Яна сапсавалася?
— Не, яна буракі.
impieratyŭ — беларуская лацінка
Слова імператыў (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік імператыў — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове імператыўнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› імпера́тарства (13)
(13) жылкааператы́ў ‹
› імператры́ца (11)
(17) сельгаскааператыў ‹
› імператры́цын (12)
(17) сельгаскааператы́ў ‹
› імператы́ўна (11)
(8) ітэраты́ў ‹
› імператы́ўнасць (14)
(8) пеяраты́ў ‹
› імператы́ўны (11)
(8) фіксаты́ў ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.