Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

імправізацыя, -і, жаночы род
  1. Дзеянне паводле знач. дзеяслоў імправізаваць.
  2. Імправізаваны твор, прадмет і пад. Тадорык, прысеўшы каля адчыненага акна, іграў на скрыпцы нейкія музычныя імправізацыі, цалкам аддаючыся ім. ← Якуб Колас. Размясціўшыся як дзе хто мог — на зэдліку, на перакуленым чамадане, на зложаным слупку кніг, — мы весела выпілі.. Галавачова жонка Ніна ўсё толькі прасіла прабачыць за такую імправізацыю. ← Янка Скрыган.
   [Іт. improvvisazione.]

❌

імправізацыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова імправізацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	імправіза́цыя мн. імправіза́цыі
Родны каго? чаго?	імправіза́цыі мн. імправіза́цый
Давальны каму? чаму?	імправіза́цыі мн. імправіза́цыям
Вінавальны каго? што?	імправіза́цыю мн. імправіза́цыі
Творны кім? чым?	імправіза́цыяй, імправіза́цыяю мн. імправіза́цыямі
Месны у кім? у чым?	імправіза́цыі мн. імправіза́цыях
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

пе́сціць во́чы — пра што-н. прыгожае, прыемнае на выгляд

песціць надзею, песціць мару, песціць думкі — жадаць здзяйснення чаго-н. прыемнага; пялегаваць (пераноснае значэнне)

Слова імправізацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік імправізацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.