ў
і
індэксава́ць — дзеяслоў індэкса́тар — назоўнік
канцэпт

індэксатар

гэта
— асоба - той, хто індэксуе што-небудзь

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова індэксатар
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
індэкса́тар

мн.  індэкса́тары
Родны
каго? чаго?
індэкса́тара

мн.  індэкса́тараў
Давальны
каму? чаму?
індэкса́тару

мн.  індэкса́тарам
Вінавальны
каго? што?
індэкса́тара

мн.  індэкса́тараў
Творны
кім? чым?
індэкса́тарам

мн.  індэкса́тарамі
Месны
у кім? у чым?
індэкса́тару

мн.  індэкса́тарах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Што хата мае, хай усім прымае.
Што маем, тым і прымаем.


Калі вы шукалі адпаведнік да «разделочная доска», то вось:

ДНУШКА

indeksatar — беларуская лацінка

Слова індэксатар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік індэксатар — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове індэксатар + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


індэксава́цца (12)

(15) суддзя́-фікса́тар

індэксава́ць (11)

(15) электрафікса́тар

індэксава́ць (11)

(12) азотфікса́тар

індэксацы́йны (12)

(11) кампенса́тар

індэкса́цыя (10)

(11) кампенса́тар

індэксі́раванне (14)

(16) сервакампенса́тар


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

макарона не варыцца

у беларускай мове няма слова МАКАРОНЫ (у мн. ліку)