Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

інтрыга, -і, ДМ -рызе, жаночы род
  1. звычайна мн. (інтрыгі, -рыг). Скрытыя непрыстойныя дзеянні з мэтай нашкодзіць каму-, чаму-н.; нагаворы, падковы. Інтрыгі міжнароднай рэакцыі. ▪ Не менш бязлітасна зрабіла, эксплуатавала сялян і гарадскі люд духавенства, пускаючы ў ход побач з грубым насіллем усякага роду падман, подкуп, шпіянаж, інтрыгі. ← Мікалай Алексютовіч.
  2. Сюжэтная лінія ў мастацкім творы, для якой характэрны асаблівы драматызм і напружанасць дзеяння. У бытавой драме і камедыі Галубок здзіўляў жывасцю дзеяння, дынамічнасцю і майстэрствам інтрыгі. ← Гіст. бел. сав. літ.
  3. Нядоўгая любоўная сувязь. Любоўная інтрыга.
   [Фр. intrigue.]

❌

інтрыга

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова інтрыга
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	інтры́га мн. інтры́гі
Родны каго? чаго?	інтры́гі мн. інтры́г
Давальны каму? чаму?	інтры́зе мн. інтры́гам
Вінавальны каго? што?	інтры́гу мн. інтры́гі
Творны кім? чым?	інтры́гай, інтры́гаю мн. інтры́гамі
Месны у кім? у чым?	інтры́зе мн. інтры́гах
Клічная форма	— мн. —

нечаканае:
даць петуха ‘вітацца ці развітвацца з кім-н.’, ‘цвёрда абяцаць што-н.’ і інш. (ужыванне выразу суправаджаецца поціскам рукі)

ідыёмы, якія мы страцілі

Слова інтрыга (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік інтрыга — у родным, давальным, творным і месным склоне

інтрыга

Навігатар

Мемчыкі