ў
і
інтэгра́тар — назоўнік інтэгра́ф — назоўнік
канцэпт

інтэгратар

гэта
— прыбор

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова інтэгратар
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
інтэгра́тар

мн.  інтэгра́тары
Родны
каго? чаго?
інтэгра́тара

мн.  інтэгра́тараў
Давальны
каму? чаму?
інтэгра́тару

мн.  інтэгра́тарам
Вінавальны
каго? што?
інтэгра́тар

мн.  інтэгра́тары
Творны
кім? чым?
інтэгра́тарам

мн.  інтэгра́тарамі
Месны
у кім? у чым?
інтэгра́тары

мн.  інтэгра́тарах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Вер не сказу, а паказу.


Ты паглядзі, які цудоўны свет без універа. Адлічайся.

ты што дурны гэта жарт быў

intehratar — беларуская лацінка

Слова інтэгратар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік інтэгратар — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове інтэграф + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


інтэгра́льны (11)

(10) калібра́тар

інтэгра́льны (11)

(10) дэфібра́тар

інтэгра́ст (9)

(12) дысмембра́тар

інтэгра́ф (8)

(15) анемаінтэгратар

інтэграцы́йны (12)

(15) гідраінтэгра́тар

інтэгра́цыя (10)

(17) электраінтэгра́тар


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

тры піраміды