ў
і
камлы́жысты — прыметнік камлюкава́та — прыслоўе
канцэпт

камлюк

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова камлюк
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 камлю́к

мн.  камлюкі́
Родны
каго? чаго?		 камлюка́

мн.  камлюко́ў
Давальны
каму? чаму?		 камлюку́

мн.  камлюка́м
Вінавальны
каго? што?		 камлю́к

мн.  камлюкі́
Творны
кім? чым?		 камлюко́м

мн.  камлюка́мі
Месны
у кім? у чым?		 камлюку́

мн.  камлюка́х
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

ні хадун ні сядун — пра няўдалага, нерухавага чалавека
(ни рыба ни мясо)


Калі і браць прыклад, то з Караткевіча.
Караткевіч:
Праз хвіліну я быў таксама нападпітку.


kamliuk — беларуская лацінка

Слова камлюк (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік камлюк — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове камлюкаватасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› камлы́жыстасць (13)

(4) глю́к ‹

› камлы́жысты (10)

(7) мамелю́к ‹

› камлы́жысты (10)

(4) клю́к ‹

› камлюкава́та (11)

(8) ахтэрлю́к ‹

› камлюкава́тасць (14)

(7) шчаўлю́к ‹

› камлюкава́ты (11)

(8) Гаўрылю́к ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чужы чысціць зубы