назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова канваяванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
канваява́нне мн. канваява́нні |
Родны каго? чаго? |
канваява́ння мн. канваява́нняў |
Давальны каму? чаму? |
канваява́нню мн. канваява́нням |
Вінавальны каго? што? |
канваява́нне мн. канваява́нні |
Творны кім? чым? |
канваява́ннем мн. канваява́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
канваява́нні мн. канваява́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто пытае, той не блудзіць, хто шукае, той знаходзіць.
Не шукаючы, не знойдзеш = Шукай, дык знойдзеш.
Пашукай, як трэба, і знойдзеш, што трэба.
— Мне, калі ласка, заспакаяльнае.
— Вам у кроплях ці ў таблетках?
— Не раз'юшвай мяне, сука!
kanvajavannie — беларуская лацінка
Слова канваяванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік канваяванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове канвеер + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› канваі́рскі (10)
(8) ваява́нне ‹
› канва́лія (8)
(10) заваява́нне ‹
› канвалю́т (8)
(10) адваява́нне ‹
› канваява́цца (11)
(12) гультаява́нне ‹
› канваява́ць (10)
(8) чаява́нне ‹
› канве́ер (7)
(9) навява́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.