ў
і
канвалю́т — назоўнік канваява́цца — дзеяслоў
канцэпт

канваяванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова канваяванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
канваява́нне

мн.  канваява́нні
Родны
каго? чаго?
канваява́ння

мн.  канваява́нняў
Давальны
каму? чаму?
канваява́нню

мн.  канваява́нням
Вінавальны
каго? што?
канваява́нне

мн.  канваява́нні
Творны
кім? чым?
канваява́ннем

мн.  канваява́ннямі
Месны
у кім? у чым?
канваява́нні

мн.  канваява́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто пытае, той не блудзіць, хто шукае, той знаходзіць.
Не шукаючы, не знойдзеш = Шукай, дык знойдзеш.
Пашукай, як трэба, і знойдзеш, што трэба.


— Мне, калі ласка, заспакаяльнае.
— Вам у кроплях ці ў таблетках?
— Не раз'юшвай мяне, сука!


kanvajavannie — беларуская лацінка

Слова канваяванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік канваяванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове канвеер + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


канваі́рскі (10)

(8) ваява́нне

канва́лія (8)

(10) заваява́нне

канвалю́т (8)

(10) адваява́нне

канваява́цца (11)

(12) гультаява́нне

канваява́ць (10)

(8) чаява́нне

канве́ер (7)

(9) навява́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

як заснуць