ў
і
акампаніро́ўка — назоўнік акампанія́тарка — назоўнік
канцэпт

акампаніятар

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова акампаніятар
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
акампанія́тар

мн.  акампанія́тары
Родны
каго? чаго?
акампанія́тара

мн.  акампанія́тараў
Давальны
каму? чаму?
акампанія́тару

мн.  акампанія́тарам
Вінавальны
каго? што?
акампанія́тара

мн.  акампанія́тараў
Творны
кім? чым?
акампанія́тарам

мн.  акампанія́тарамі
Месны
у кім? у чым?
акампанія́тару

мн.  акампанія́тарах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Вырас пад неба, а дурань як трэба.
Рост чалавечы, а розум авечы.


усеагульная млявасць і абыякавасць да жыцця, падчас жыцця і пасля жыцця


akampanijatar — беларуская лацінка

Слова акампаніятар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік акампаніятар — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове акампаніятарка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


акампані́раванне (15)

(7) авія́тар

акампані́раваць (14)

(9) плагія́тар

акампаніро́ўка (13)

(14) палітплагіятар

акампанія́тарка (14)

(9) інгаля́тар

акамяне́ла (9)

(8) ізаля́тар

акамяне́ласць (12)

(12) гукаізаля́тар


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Аўстралія абаронена