ў
і
карадзі́цца — дзеяслоў карадлі́вы — прыметнік
канцэпт

карадлівасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова карадлівасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
карадлі́васць

мн.  карадлі́васці
Родны
каго? чаго?
карадлі́васці

мн.  карадлі́васцяў, карадлі́васцей
Давальны
каму? чаму?
карадлі́васці

мн.  карадлі́васцям
Вінавальны
каго? што?
карадлі́васць

мн.  карадлі́васці
Творны
кім? чым?
карадлі́васцю

мн.  карадлі́васцямі
Месны
у кім? у чым?
карадлі́васці

мн.  карадлі́васцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Каб каза не скакала, то б нагі не зламала.


Роберт Дэ Ніра зрабіў бэйбіка ў 79 гадоў, Аль Пачына — у 83.
Так што не сумуй.

жыві, балдзей, рабі дзяцей

karadlivasć — беларуская лацінка

Слова карадлівасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік карадлівасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове карадрабілка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


карадзі́раваць (13)

(12) пана́длівасць

карадзі́раваць (13)

(11) уна́длівасць

карадзі́цца (10)

(13) прына́длівасць

карадлі́вы (9)

(15) распара́длівасць

карадрабі́лка (12)

(17) нераспара́длівасць

карае́д (6)

(12) здра́длівасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

маскітная сетка