ў
і
караі́м — назоўнік караі́мскі — прыметнік
канцэпт

караімка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова караімка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
караі́мка

мн.  караі́мкі
Родны
каго? чаго?
караі́мкі

мн.  караі́мак
Давальны
каму? чаму?
караі́мцы

мн.  караі́мкам
Вінавальны
каго? што?
караі́мку

мн.  караі́мак
Творны
кім? чым?
караі́мкай, караі́мкаю

мн.  караі́мкамі
Месны
у кім? у чым?
караі́мцы

мн.  караі́мках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

нарадзіцца пад шчаслівай зоркай — тое, што і нарадзіцца ў сарочцы
нарадзіцца ў сарочцы — тое, што і нарадзіцца пад шчаслівай зоркай

(вось так трэба слоўнікі пісаць)
ну ладна: гэта быць удачлівым, шчаслівым ва ўсім

— Вы пакутуеце ад алкагалізму?
— Не, мне падабаецца.


karaimka — беларуская лацінка

Слова караімка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік караімка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове карак + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


караі́бка (8)

(7) прыё́мка

караі́бскі (9)

(6) няё́мка

караі́м (6)

(6) заі́мка

караі́мскі (9)

(5) зі́мка

ка́рак (5)

(6) азі́мка

кара́к (5)

(9) перазі́мка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

папкорн