назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова каракал
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
карака́л мн. карака́лы |
Родны каго? чаго? |
карака́ла мн. карака́лаў |
Давальны каму? чаму? |
карака́лу мн. карака́лам |
Вінавальны каго? што? |
карака́ла мн. карака́лаў |
Творны кім? чым? |
карака́лам мн. карака́ламі |
Месны у кім? у чым? |
карака́ле мн. карака́лах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Бойся быка спераду, каня — ззаду, а дурня — з усіх чатырох бакоў.
Навошта пісаць «у гэтым слове вы зрабілі памылку», калі ў адказ атрымаеце «табе прасілі штосці пісаць мне?»
Лепш адразу напісаць «каб ты здохла, псяюха».
karakal — беларуская лацінка
Слова каракал (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік каракал — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове каракалпак + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› караі́мскі (9)
(5) вака́л ‹
› кара́к (5)
(9) бэк-вака́л ‹
› ка́рак (5)
(5) нака́л ‹
› каракалпа́к (10)
(7) аксака́л ‹
› каракалпа́кскі (13)
(5) шака́л ‹
› каракалпа́чка (12)
(6) Байка́л ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.