назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова карніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ка́рніца мн. ка́рніцы |
Родны каго? чаго? |
ка́рніцы мн. ка́рніц |
Давальны каму? чаму? |
ка́рніцы мн. ка́рніцам |
Вінавальны каго? што? |
ка́рніцу мн. ка́рніц |
Творны кім? чым? |
ка́рніцай, ка́рніцаю мн. ка́рніцамі |
Месны у кім? у чым? |
ка́рніцы мн. ка́рніцах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Добры тавар сам сябе хваліць.
— Мой распусны сын учора вярнуўся дадому.
— Правільна казаць блудны сын, не карыстайцеся машынным перакладам.
— Мой распусны. Ганаруся ім, увесь у мяне.
karnica — беларуская лацінка
Слова карніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік карніца — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове карніцін + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› карні́лаўшчына (13)
(8) уда́рніца ‹
› карні́сты (8)
(9) пажа́рніца ‹
› карніфікацыя (12)
(7) зарні́ца ‹
› карніці́н (8)
(9) цу́карніца ‹
› ка́рніцкі (8)
(8) я́карніца ‹
› карнішо́н (8)
(13) стацыяна́рніца ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.