ў
і
карніфікацыя — назоўнік карніці́н — назоўнік
канцэпт

карніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова карніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ка́рніца

мн.  ка́рніцы
Родны
каго? чаго?
ка́рніцы

мн.  ка́рніц
Давальны
каму? чаму?
ка́рніцы

мн.  ка́рніцам
Вінавальны
каго? што?
ка́рніцу

мн.  ка́рніц
Творны
кім? чым?
ка́рніцай, ка́рніцаю

мн.  ка́рніцамі
Месны
у кім? у чым?
ка́рніцы

мн.  ка́рніцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Добры тавар сам сябе хваліць.


— Мой распусны сын учора вярнуўся дадому.
— Правільна казаць блудны сын, не карыстайцеся машынным перакладам.
— Мой распусны. Ганаруся ім, увесь у мяне.


karnica — беларуская лацінка

Слова карніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік карніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове карніцін + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


карні́лаўшчына (13)

(8) уда́рніца

карні́сты (8)

(9) пажа́рніца

карніфікацыя (12)

(7) зарні́ца

карніці́н (8)

(9) цу́карніца

ка́рніцкі (8)

(8) я́карніца

карнішо́н (8)

(13) стацыяна́рніца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

месцы