ў
і
карчане́ць — дзеяслоў карчару́кі — прыметнік
канцэпт

карчарукасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова карчарукасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
карчару́касць

мн.  карчару́касці
Родны
каго? чаго?
карчару́касці

мн.  карчару́касцяў, карчару́касцей
Давальны
каму? чаму?
карчару́касці

мн.  карчару́касцям
Вінавальны
каго? што?
карчару́касць

мн.  карчару́касці
Творны
кім? чым?
карчару́касцю

мн.  карчару́касцямі
Месны
у кім? у чым?
карчару́касці

мн.  карчару́касцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

(а) бо́жухна! (у значэнні выклічніка) — выказвае здзіўленне, радасць, абурэнне і пад.


перакладзі на беларускую «ты просто мачо»
напішы яму ў твітар, хай ведае


karčarukasć — беларуская лацінка

Слова карчарукасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік карчарукасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове карчастасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


карчако́м (8)

(12) блізару́касць

карчанецца (10)

(12) тонкару́касць

карчане́ць (9)

(11) сухару́касць

карчару́кі (9)

(10) бязру́касць

карча́стасць (11)

(8) да́ўкасць

карча́сты (8)

(9) пла́ўкасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

вылез з ложка