ў
і
карэ́тачны — прыметнік карэ́тнік — назоўнік
канцэпт

карэтка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова карэтка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 карэ́тка

мн.  карэ́ткі
Родны
каго? чаго?		 карэ́ткі

мн.  карэ́так
Давальны
каму? чаму?		 карэ́тцы

мн.  карэ́ткам
Вінавальны
каго? што?		 карэ́тку

мн.  карэ́ткі
Творны
кім? чым?		 карэ́ткай, карэ́ткаю

мн.  карэ́ткамі
Месны
у кім? у чым?		 карэ́тцы

мн.  карэ́тках
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

ветрам гандляваць / вераб'ям фігі даваць (дулі паказваць)

бяздзейна назіраць, лайдачыць

Я бессардэчная, самаўлюбёная, цынічная, эгаістычная скаціна. Але ў мяне ёсць і недахопы.


karetka — беларуская лацінка

Слова карэтка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік карэтка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове карэтнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› карэспандэ́нцыя (14)

(7) барэ́тка ‹

› карэ́та (6)

(9) сігарэ́тка ‹

› карэ́тачны (9)

(9) цыгарэ́тка ‹

› карэ́тнік (8)

(7) ларэ́тка ‹

› карэ́тнік (8)

(10) трафарэ́тка ‹

› карэ́тны (7)

(10) анахарэ́тка ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

фу