ў
і
кашалю́б — назоўнік кашаля́цца — дзеяслоў
канцэпт

кашалянне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова кашалянне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
кашаля́нне

мн.  кашаля́нні
Родны
каго? чаго?
кашаля́ння

мн.  кашаля́нняў
Давальны
каму? чаму?
кашаля́нню

мн.  кашаля́нням
Вінавальны
каго? што?
кашаля́нне

мн.  кашаля́нні
Творны
кім? чым?
кашаля́ннем

мн.  кашаля́ннямі
Месны
у кім? у чым?
кашаля́нні

мн.  кашаля́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Трапаць (мянціць, малоць) языком — гаварыць шмат і без толку, гаварыць бязглуздзіцу.


Крыўдна, калі ты злапамятная і добрая: зло памятаеш, а адпомсціць не можаш.


kašaliannie — беларуская лацінка

Слова кашалянне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік кашалянне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове кашамір + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ка́шаль (6)

(10) выскаля́нне

кашалько́вы (10)

(9) страля́нне

кашалю́б (7)

(7) цаля́нне

кашаля́цца (9)

(10) дарабля́нне

кашаля́ць (8)

(10) зарабля́нне

кашамі́р (7)

(13) падзарабля́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

арганізм пасля 25