STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова кінафікацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
кінафіка́цыя мн. кінафіка́цыі |
| Родны каго? чаго? |
кінафіка́цыі мн. кінафіка́цый |
| Давальны каму? чаму? |
кінафіка́цыі мн. кінафіка́цыям |
| Вінавальны каго? што? |
кінафіка́цыю мн. кінафіка́цыі |
| Творны кім? чым? |
кінафіка́цыяй, кінафіка́цыяю мн. кінафіка́цыямі |
| Месны у кім? у чым? |
кінафіка́цыі мн. кінафіка́цыях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як скура́т на агні́ (круціцца, выкручвацца) — даказваць сваю непрычыннасць, невінаватасць у якой-н. справе, звычайна нядобрай, выгароджваць сябе; празмерна, залішне выкручвацца
Бацька: Сынку, цябе ўсынавілі.
Сын: Што?! Я ведаў гэта! Я хачу сустрэцца са сваімі біялагічнымі бацькамі!
Бацька: Мы твае біялагічныя бацькі. Цяпер збірайся, новыя забяруць цябе праз 20 хвілін.
kinafikacyja — беларуская лацінка
Слова кінафікацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кінафікацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кінафільм + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кінафікава́цца (13)
(9) дэсіка́цыя ‹
› кінафікава́ць (12)
(11) гукафіка́цыя ‹
› кінафікава́ць (12)
(12) цеплафіка́цыя ‹
› кінафі́льм (9)
(12) цукрафіка́цыя ‹
› кінафо́рум (9)
(12) эўтрафіка́цыя ‹
› кінафотаархі́ў (13)
(12) музеефіка́цыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Акцёры і іх дублёры.