ў
і
контрапункты́чны — прыметнік контрасігнава́нне — назоўнік
канцэпт

контраргумент

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова контраргумент
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 контраргуме́нт

мн.  контраргуме́нты
Родны
каго? чаго?		 контраргуме́нту

мн.  контраргуме́нтаў
Давальны
каму? чаму?		 контраргуме́нту

мн.  контраргуме́нтам
Вінавальны
каго? што?		 контраргуме́нт

мн.  контраргуме́нты
Творны
кім? чым?		 контраргуме́нтам

мн.  контраргуме́нтамі
Месны
у кім? у чым?		 контраргуме́нце

мн.  контраргуме́нтах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Калі не ўмееш пабурчаць, то лепей памаўчаць.


як кажуць ірландцы,
не спытаеш — не атрымаеш

if you don’t ask, you don’t get

kontrarhumient — беларуская лацінка

Слова контраргумент (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік контраргумент — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове контрасігнаванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› контрапунктава́ць (16)

(12) дывертысме́нт ‹

› контрапункты́ст (14)

(8) аргуме́нт ‹

› контрапункты́чны (15)

(14) псеўдааргуме́нт ‹

› контрасігнава́нне (16)

(10) інтэгуме́нт ‹

› контрасігнава́ны (15)

(8) пазуме́нт ‹

› контрасігнава́ны (15)

(8) дакуме́нт ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Аўстралія абаронена