STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова контур
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ко́нтур мн. ко́нтуры |
| Родны каго? чаго? |
ко́нтуру мн. ко́нтураў |
| Давальны каму? чаму? |
ко́нтуру мн. ко́нтурам |
| Вінавальны каго? што? |
ко́нтур мн. ко́нтуры |
| Творны кім? чым? |
ко́нтурам мн. ко́нтурамі |
| Месны у кім? у чым? |
ко́нтуры мн. ко́нтурах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
(а) бо́жухна! (у значэнні выклічніка) — выказвае здзіўленне, радасць, абурэнне і пад.
Уначы прадметы мяняюць свае контуры. Бярэш шклянку вадзіцы папіць — а ў руцэ ўжо чамусьці бутэрброд з кілбасой.
kontur — беларуская лацінка
Слова контур (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік контур — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове контурнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ко́нтрыць (8)
(7) еўрату́р ‹
› контрэска́рп (11)
(8) гарніту́р ‹
› контря́рус (9)
(6) ко́мтур ‹
› ко́нтурна (8)
(9) падко́нтур ‹
› ко́нтурна-ліне́йны (16)
(6) капту́р ‹
› ко́нтурна-шліфава́льны (20)
(6) ко́птур ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
