назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова конус
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ко́нус мн. ко́нусы |
Родны каго? чаго? |
ко́нуса мн. ко́нусаў |
Давальны каму? чаму? |
ко́нусу мн. ко́нусам |
Вінавальны каго? што? |
ко́нус мн. ко́нусы |
Творны кім? чым? |
ко́нусам мн. ко́нусамі |
Месны у кім? у чым? |
ко́нусе мн. ко́нусах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Куй сам сваю долю.
— А тое нэймінгавае агенцтва добрае?
— Яны прапанавалі назваць рэстаран «Людзі на блюдзе».
konus — беларуская лацінка
Слова конус (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік конус — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове конусакупал + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ко́нтурнасць (11)
(7) ко́сінус ‹
› ко́нтурны (8)
(10) аркко́сінус ‹
› ко́нунг (6)
(5) бо́нус ‹
› конусаку́пал (11)
(10) сферако́нус ‹
› конусападо́бна (13)
(11) кератако́нус ‹
› конусападо́бны (13)
(6) кло́нус ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.