назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова крона
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
кро́на мн. кро́ны |
Родны каго? чаго? |
кро́ны мн. кро́н |
Давальны каму? чаму? |
кро́не мн. кро́нам |
Вінавальны каго? што? |
кро́ну мн. кро́ны |
Творны кім? чым? |
кро́най, кро́наю мн. кро́намі |
Месны у кім? у чым? |
кро́не мн. кро́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не той наперадзе, што абагнаў, а той наперадзе, што за сабою цягне.
— Мо піцу закажам?
— Мы ж худнеем. Давай пешкі па яе сходзім.
krona — беларуская лацінка
Слова крона (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік крона — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кронверк + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кро́млех (7)
(10) прымудро́на ‹
› кро́н (4)
(9) падазро́на ‹
› кро́н (4)
(7) зазро́на ‹
› кро́навы (7)
(5) тро́на ‹
› кро́нверк (8)
(7) матро́на ‹
› кронгла́с (8)
(8) ізахро́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.