ў
і
кро́н — назоўнік кро́навы — прыметнік
канцэпт

крона

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова крона
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
кро́на

мн.  кро́ны
Родны
каго? чаго?
кро́ны

мн.  кро́н
Давальны
каму? чаму?
кро́не

мн.  кро́нам
Вінавальны
каго? што?
кро́ну

мн.  кро́ны
Творны
кім? чым?
кро́най, кро́наю

мн.  кро́намі
Месны
у кім? у чым?
кро́не

мн.  кро́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не той наперадзе, што абагнаў, а той наперадзе, што за сабою цягне.


— Мо піцу закажам?
— Мы ж худнеем. Давай пешкі па яе сходзім.


krona — беларуская лацінка

Слова крона (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік крона — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове кронверк + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


кро́млех (7)

(10) прымудро́на

кро́н (4)

(9) падазро́на

кро́н (4)

(7) зазро́на

кро́навы (7)

(5) тро́на

кро́нверк (8)

(7) матро́на

кронгла́с (8)

(8) ізахро́на


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

па-першае