назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова кумол
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
кумо́л мн. кумо́лы |
Родны каго? чаго? |
кумо́лу мн. кумо́лаў |
Давальны каму? чаму? |
кумо́лу мн. кумо́лам |
Вінавальны каго? што? |
кумо́л мн. кумо́лы |
Творны кім? чым? |
кумо́лам мн. кумо́ламі |
Месны у кім? у чым? |
кумо́ле мн. кумо́лах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Як дбаеш, так і маеш.
Дзе пасееш густа, там не будзе пуста.
— Давайце цанавацца, — сказаў пакупнік хлопцу на рыбным рынку, бо хацеў патаргавацца.
— Ну давайце, — не расслухаў хлопец і палез цалавацца.
kumol — беларуская лацінка
Слова кумол (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кумол — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кумпал + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ку́мкаць (7)
(5) абмо́л ‹
› кумле́нне (8)
(6) размо́л ‹
› кумо́к (5)
(5) асмо́л ‹
› ку́мпал (6)
(5) тымо́л ‹
› кумпя́к (6)
(5) цымо́л ‹
› кумпяко́вы (9)
(8) вуглямо́л ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.