ў
і
куму́ся — назоўнік кумы́кскі — прыметнік
канцэпт

кумык

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова кумык
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
кумы́к

мн.  кумы́кі
Родны
каго? чаго?
кумы́ка

мн.  кумы́каў
Давальны
каму? чаму?
кумы́ку

мн.  кумы́кам
Вінавальны
каго? што?
кумы́ка

мн.  кумы́каў
Творны
кім? чым?
кумы́кам

мн.  кумы́камі
Месны
у кім? у чым?
кумы́ку

мн.  кумы́ках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Вялікая галава, ды пустая.


Калі паглядзець «Матрыцу» наадварот, можна ўбачыць, як Кіяну Рыўз злазіць з наркотыкаў і знаходзіць стабільную працу ў офісе.


kumyk — беларуская лацінка

Слова кумык (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік кумык — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове кумыс + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


куму́сечка (9)

(6) касмы́к

куму́сюхна (9)

(8) перасмы́к

куму́ся (6)

(8) пярэ́смык

кумы́кскі (8)

(4) шмы́к

кумы́с (5)

(6) часнык

кумысалячэ́бніца (15)

(7) пык-пы́к


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

нясушка