ў
і
курапа́тачны — прыметнік курапа́ткавы — прыметнік
канцэпт

курапатка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова курапатка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
курапа́тка

мн.  курапа́ткі
Родны
каго? чаго?
курапа́ткі

мн.  курапа́так
Давальны
каму? чаму?
курапа́тцы

мн.  курапа́ткам
Вінавальны
каго? што?
курапа́тку

мн.  курапа́так
Творны
кім? чым?
курапа́ткай, курапа́ткаю

мн.  курапа́ткамі
Месны
у кім? у чым?
курапа́тцы

мн.  курапа́тках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І на вяроўцы (ланцугом) не зацягнеш каго — пра таго, хто рашуча адмаўляецца ісці куды-н., рабіць што-н.


Бляды — гэта бледны, а не тое, што вы маглі падумаць.


kurapatka — беларуская лацінка

Слова курапатка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік курапатка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове курарталогія + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


курападо́бны (11)

(9) мецэна́тка

курапа́тачка (11)

(7) лапа́тка

курапа́тачны (11)

(9) канапа́тка

курапа́ткавы (11)

(10) неўрапа́тка

Курапа́ты (8)

(10) псіхапа́тка

курапа́цкі (9)

(9) тэлепа́тка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

на ногцікі схадзіла